zawalać

zawalać
zawalać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, zawalaćam, zawalaća, zawalaćają, zawalaćany {{/stl_8}}– zawalić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, zawalaćlę, zawalaćli, zawalaćlony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przygniatać, przywalać, zasypywać coś czymś wielkim, ciężkim lub dużą ilością czegoś; zapełniać, pokrywać czymś, zajmując w ten sposób całą powierzchnię, przestrzeń czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zawalać przejście kamieniami. Zawalić rów gruzem. Biuro zawalone segregatorami. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'przyczyniać się do niewykonania lub późniejszego niż należało wykonania czegoś, niepomyślnie coś załatwiać z własnej winy; psuć coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zawsze wszystko zawalasz. Zawalić sprawę, plan. Zawalić szkołę, studia. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}zawalać II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'o czymś dużym, ciężkim lub występującym w dużej ilości: pokrywać, wypełniać sobą całą powierzchnię, przestrzeń czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Brudne naczynia zawalały cały stół. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • zawalać — I dk I, zawalaćam, zawalaćasz, zawalaćają, zawalaćaj, zawalaćał, zawalaćany «zabrudzić, pobrudzić coś czymś; powalać» Zawalać ubranie farbą. Zawalać palce atramentem. II → zawalić …   Słownik języka polskiego

  • zawalać się – zawalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać zniszczeniu, zamieniając się w gruzy; zapadać się, rozsypywać się, rozpadać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pod ciężarem śniegu zawalają się dachy. Szopa się zawaliła. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zawalać się — Świat się komuś zawalił, czyjś świat się zawalił zob. świat 30 …   Słownik frazeologiczny

  • zawalić — dk VIa, zawalićlę, zawalićlisz, zawalićwal, zawalićlił, zawalićlony zawalać ndk I, zawalićam, zawalićasz, zawalićają, zawalićaj, zawalićał, zawalićany 1. «przysypać, zasypać, przywalić coś czymś wielkim, ciężkim, sypkim; o czymś wielkim, ciężkim …   Słownik języka polskiego

  • zapaprać — dk IX, zapapraćprzę, zapapraćprzesz, zapapraćpaprz, zapapraćprał, zapapraćprany pot. «zabrudzić, zawalać» Zapaprać ubranie. zapaprać się, pot. «zabrudzić się, zawalać się» Zapaprał się farbami …   Słownik języka polskiego

  • zanieczyścić — dk VIa, zanieczyścićczyszczę, zanieczyścićcisz, zanieczyścićczyść, zanieczyścićcił, zanieczyścićczyszczony zanieczyszczać ndk I, zanieczyścićam, zanieczyścićasz, zanieczyścićają, zanieczyścićaj, zanieczyścićał, zanieczyścićany «uczynić nieczystym …   Słownik języka polskiego

  • zapaćkać — dk I, zapaćkaćam, zapaćkaćasz, zapaćkaćają, zapaćkaćaj, zapaćkaćał, zapaćkaćany 1. pot. «zabrudzić czymś, zawalać, zapaprać» Zapaćkane smarem ręce. 2. pogard. «brzydko, niedbale pomalować, zamalować» Zapaćkać ściany żółtą farbą …   Słownik języka polskiego

  • zapaskudzić — dk VIa, zapaskudzićdzę, zapaskudzićdzisz, zapaskudzićudź, zapaskudzićdził, zapaskudzićdzony zapaskudzać ndk I, zapaskudzićam, zapaskudzićasz, zapaskudzićają, zapaskudzićaj, zapaskudzićał, zapaskudzićany, posp. «zanieczyścić czymś (zwłaszcza… …   Słownik języka polskiego

  • zaplamić — dk VIa, zaplamićmię, zaplamićmisz, zaplamićplam, zaplamićmił, zaplamićmiony «zrobić na czymś plamy; zawalać, zabrudzić» Zaplamić obrus kawą. Zaplamić ręce farbami. Zaplamiony zeszyt. zaplamić się strona zwrotna czas. zaplamić Zaplamić się… …   Słownik języka polskiego

  • załamywać się – załamać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać załamaniu, zagięciu; zaginać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okładka się załamała. Załamują się fałdy spódnicy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”